Στη βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού ονομαζόταν Παπίας. Με τον καιρό, το όνομα αυτό έγινε τιμητικός τίτλος, που δινόταν σε έμπιστους αυλικούς. Ο Πάπιας είχε το δικαίωμα να παρακάθεται στο ίδιο τραπέζι με τον αυτοκράτορα, να τρώει και να κουβεντιάζει μαζί του.
Όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Βασίλειος Β', Παπίας του παλατιού έγινε ο Ιωάννης Χανδρινός, ένας άνθρωπος ύπουλος και ψεύτης. Συνήθισε να διαβάλλει (συκοφαντεί) τους πάντες στον αυτοκράτορα με αποτέλεσμα να γίνει το φόβητρο όλων. Όταν κανείς του παραπονιόταν πως τον αδίκησε, ο Χανδρινός προσποιούταν τον έκπληκτο και τα μάτια του βούρκωναν υποκριτικά. - «Είσαι ο καλύτερος μου φίλος, του έλεγε. Πώς μπορώ να μιλήσω εναντίον σου στον αυτοκράτορα;». Η διπροσωπία του αυτή έμεινε κλασική στο Βυζάντιο.
![]() |
Συνεπώς ... καμιά σχέση η παροιμία με το συμπαθές αμφίβιο |
Γι' αυτό, από τότε, όταν κάποιος πιανόταν να λέει κανένα ψέμα στη συντροφιά του ή να προσποιείται τον ανήξερο, οι φίλοι του έλεγαν ειρωνικά ότι “Ποιεί τον Παπίαν”, φράση που έμεινε ως τα χρόνια μας με μια μικρή παραλλαγή.
Παναγιωτίδης Ιωάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου